سابقه و مقدمه: هدف اساسی ارزیابی درونی، بهبود کیفیت امور آموزشی می باشد. با توجه به این که تمامی سازمان ها موظف به بهبود کیفیت امور خود می باشند و از طرفی دانشگاه ها مسوولیت تربیت آینده سازان جامعه را بر عهده دارند، بهبود کیفیت این ارگان از اهمیت بسزایی برخوردار است. تاکنون هیچ ملاک و معیار مشخصی برای ارزیابی بخش های مختلف آموزش پزشکی مطرح نشده است و اعمال استانداردهای خارجی نیز در محیط های آموزشی داخلی چندان مناسب به نظر نمی رسند، لذا اعضای هیات علمی بخش علوم تشریح با استفاده از تجارب و دیدگاه های علمی و فنی خود سعی در ایجاد یک نظام هماهنگ برای ارزیابی بخش علوم تشریح نموده اند. مواد و روش ها: در این طرح ابتدا اهداف و سپس معیارها و ملاک ها وضعیت مطلوب و استاندارد از دیدگاه اعضای هیات علمی تعیین گردید. سپس 29 پرسشنامه تهیه شد که به چهار دسته جهت ارزیابی: فرایند آموزش، فرایند پژوهشی، تجهیزات و فضای آموزشی و تشکیلات گروه تقسیم شدند. برای این پرسشنامه ها بر اساس مقیاس لیکرت رتبه های عالی، خوب، متوسط، ضعیف و خیلی ضعیف در نظر گرفته شد و امتیازات (5-1) برای آنها منظور گردید. جامعه مورد ارزیابی شامل کلیه اعضای هیات علمی و پرسنل بخش (9 نفر)، دانشجویان 6 دوره پزشکی (180 نفر)، امکانات فیزیکی بخش علوم تشریح و فرایند آموزش و پژوهش بوده است. معدل امتیازات بدست آمده از این پرسشنامه ها با استانداردهای مطلوب که توسط اعضای هیات علمی تعیین شده بود مورد سنجش قرار گرفت و سپس با جدول گورمن [(بسیار قوی= 5-4.51)، (قوی= 4.5-4)، (خوب= 3.99-3.6)، (بیش از رضایت بخش= 3.59-3)، (رضایت بخش= 2.99-2.51)، (مرزی= 2.50-2) و (غیر رضایت بخش= کمتر از 2)] مقایسه شد. یافته ها: بررسی امتیازات بدست آمده نشان می دهد که در مورد ارزیابی فرایند آموزش 12.5% از پرسشنامه ها عالی، 82.3% خوب و 6.2% متوسط است. این نتایج در مورد اعضای هیات علمی 85.7% خوب، 14.3% متوسط را نشان می دهد. با توجه به رتبه بندی گورمن، گروه در امور آموزشی از نظر دانشجویان و استادان رتبه خوب (به ترتیب 3.63 و 3.96) و در خصوص امور پژوهشی نمره 3.58 (بیش از رضایت بخش) را کسب کرده است. در مورد تجهیزات و فضاهای آموزشی امتیازات کسب شده از پرسشنامه ها، نشان دهنده 16.7% عالی، 33.3% خوب، 33.3% متوسط و 16.6% ضعیف می باشد، که بر اساس رتبه بندی گورمن از نظر هر دو گروه فوق رتبه رضایت بخش (2.85) بدست آمده است. از نظر دانشجویان، تشکیلات گروه بیش از رضایت بخش (3.58) است. نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهند که دیدگاه دانشجویان و اعضای هیات علمی در مورد عوامل مورد ارزیابی گروه تقریبا یکسان بوده و علیرغم وضعیت خوب، بخش علوم تشریح نیاز به ارتقا سطح آموزش و جبران نقطه ضعف های خود نیز دارد.

مقدمه و هدف: افت تحصیلی خسارات جبران ناپذیری بر نظام آموزشی، جامعه و خانواده دانشجویان وارد کرده و باعث سرخوردگی، احساس حقارت، بی کفایتی، خودپنداری منفی دانشجویان می شود. هدف این مطالعه تعیین فراوانی و عوامل موثر بر افت تحصیلی دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی سمنان بود. روش ها: در این مطالعه مشاهده ای، توصیفی-تحلیلی و مقطعی، تعداد 150 دانشجو از سه رشته بهداشت؛ عمومی، محیط و حرفه ای به روش تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه استاندارد بین آنها توزیع گردید. پس از تکمیل و جمع وری پرسشنامهها، دانشجویان برحسب معدل و ترمهای مشروطی به 2 دسته؛ دارای افت تحصیلی و فاقد افت تحصیلی تقسیم شدند. داده ها در نرم افزار SPSS 22 ثبت و با استفاده از آزمونهای کای دو، t مستقل و آنالیز واریانس و در سطح معناداری (05/0=p) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان 4/3 ± 77/22 و شیوع افت تحصیلی 7/12% که بالاترین میزان آن در خانم ها (14/14%) و در رشته بهداشت عمومی (3/14%) مشاهده شد بین افت تحصیلی با وضعیت تاهل، ترم و مقطع تحصیلی، معدل دیپلم، فاصله محل سکونت تا دانشگاه، نحوه انتخاب رشته، حضور فیزیکی در کلاس ها و دقت و تمرکز دانشجویان ارتباط معنادار مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتاً بالای افت تحصیلی و عوامل موثر بر آن لازم است اقدامات مناسبی جهت ایجاد انگیزه و افزایش دقت و تمرکز دانشجویان در کلاس، تهیه امکانات رفاهی و از همه مهمتر تجدید نظر در معیارهای جذب دانشجو به عمل آید.

مقدمه: شناخت ادراکات و احساسات دانشجویان نسبت به فرهنگ و روابط اعضای کلاس برای برنامه ریزی، و ایجاد تغییرات مثبت، حایز اهمیت است. این تحقیق با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان در مورد فرهنگ کلاسی موجود در دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام گردید. روش ها: طی یک مطالعه توصیفی، دیدگاه 269 نفر از دانشجویان سال آخر مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه فرهنگ کلاسی استفان رابینز (Stephen P Robins)، شامل 8 سوال در مورد فرهنگ کلاسی و با مقیاس لیکرت 5 نقطه ای بود. داده ها با نرم افزار SPSS پردازش و از توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار، و برای تعیین ارتباط بین متغیرها، از آزمون های مجذور کای استفاده گردید. نتایج: اکثر دانشجویان (63.6 درصد) به فرهنگ کلاسی دانشگاه امتیاز بینابینی (29-20) دادند. پنجاه و یک درصد دانشجویان پزشکی فرهنگ کلاسی را باز با امتیاز 30 و بالاتر، و بیشتر دانشجویان کاردانی و کارشناسی فرهنگ کلاسی را بینابینی دانستند. دانشجویان برخورد همکلاسی ها و اساتید را دوستانه و حمایتی ندانسته و بیان داشتند که اساتید انتظاراتشان را به روشنی بیان نکرده، آنها را به چالش و سوال کردن و یادگیری تشویق نمی نمایند. ارتباط معنی دار بین فرهنگ کلاسی و دانشکده و مقطع تحصیلی مشاهده گردید. نتیجه گیری: از نظر اکثر دانشجویان کارشناسی ارشد و پزشکی عمومی، فرهنگ کلاسی دانشگاه، باز، گرم و حمایتی، و در مورد سایر رشته ها بیانگر فرهنگ بینابینی بود. تعامل و ارتباط بیشتر اساتید با دانشجویان و بکارگیری روش های دانشجو- محور پیشنهاد می شود که می تواند منجر به برقراری ارتباط بیشتر بین استاد و دانشجو و دانشجویان با یکدیگر و ایجاد فرهنگ باز و صمیمی گردد.

زمینه و هدف: امروزه ارتقا سطح مهارتهای تفکر انتقادی یک نتیجه قابل انتظار از تحصیلات عالی دوره کارشناسی و بالاتر به حساب می آید. از این رو اتحادیه ملی پرستاری و سازمان دانشگاهی پرستاری آمریکا از سال 1986 رشد و توسعه مهارتهای تفکر انتقادی را به عنوان یک جزء ضروری ارزشیابی دانشجویان کارشناسی و مقاطع بالاتر و همچنین یک بخش اجباری جهت تایید اعتبار نامه پرستاران قرار داده است.به منظور آشنایی با و سطح مهارت دانشجویان پرستاری سمنان مطالعه ای با هدف تعیین مهارتهای تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام گرفت.روش و ابزار: در مطالعه ای توصیفی مقطعی سطح مهارتهای تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پیوسته و ناپیوسته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی سمنان در سال  1381 مورد بررسی قرار گرفت. حجم نمونه 107 نفر شامل کلیه دانشجویان کارشناسی پیوسته پرستاری سالهای اول تا چهارم (70 نفر) و دانشجویان ناپیوسته پرستاری سالهای اول و دوم (37 نفر) مشغول به تحصیل در نیمسال اول تحصیلی 81-80 بوده است. ابزار مورد استفاده شامل آزمون مهارتهای تفکر انتقادی کالیفرنیا فرم ب  (California Critical Thinking Skills Test: Form B) CCTST:FBاست که حاوی 34 سوال چند گزینه ای با یک پاسخ صحیح در 5 حوزه مهارتهای شناختی تفکر انتقادی (تحلیل، ارزشیابی، استنباط، استدلال استقرایی و قیاسی) می باشد، پرسشنامه توسط نمونه ها تکمیل گردید. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها توسط برنامه نرم افزاری SPSSWIN و با آزمون های آماری ANOVA وT  و آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات دانشجویان کارشناسی پیوسته پرستاری و دانشجویان کارشناسی ناپیوسته پرستاری در آزمون مذکور به ترتیب شامل 34/12 با انحراف معیار 45/2 و 27/11 با انحراف معیار 10/3 بود که اختلاف میانگین نمرات آزمون بین این دو دوره از نظر آماری معنی دار بود. در دوره پیوسته میانگین نمرات آزمون دانشجویان سالهای مختلف گزارش یافته و بین تفکر انتقادی دانشجویان سالهای مختلف اختلاف معنی داری وجود داشت اما در دوره کارشناسی ناپیوسته اختلاف بین میانگین نمرات آزمون دانشجویان سال اول و دوم از نظر آماری معنی دار نبود. درهر دودوره بین سن و جنس دانشجویان با میانگین نمرات آنها در آزمون CCTST همبستگی معنی داری وجود نداشت اما بین معدل نیمسالهای قبل با نمرات آزمون مذکور همبستگی مثبت و معنی دار ولی ضعیف وجود داشت.(r=0/310 P=0/01) نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که دانشجویان کارشناسی پیوسته پرستاری از سطح تفکر انتقادی بالاتری نسبت به دانشجویان کارشناسی ناپیوسته برخوردار بوده و در این گروه همچنین دانشجویان سالهای بالاتر از مهارتهای تفکر انتقادی بالاتری نسبت به دانشجویان سال پایین برخوردار هستند بعبارتی آموزش پرستاری و تحصیلات عالیه بطور نسبی سبب رشد مهارتهای تفکر انتقادی در دانشجویان کارشناسی پیوسته شده است.

سابقه و هدف: مناسب ترین روش برای قضاوت درباره کیفیت آموزش یک گروه آموزشی و مشخص نمودن جنبه های قوت و ضعف آن ارزیابی درونی است که توسط اعضای آن گروه انجام می شود. با توجه به نقش مهم ارزیابی در کیفیت آموزش، هدف از این مطالعه ارزیابی درونی گروه آموزشی گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی سمنان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی متغیرهای اهداف آموزشی، مدیر گروه، تجهیزات فیزیکی گروه، فضای آموزشی بالینی، ارزشیابی دانشجویان از نحوه ارایه واحدهای نظری و عملی توسط اعضای هیات علمی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه و چک لیست های طراحی شده توسط اعضای هیات علمی استفاده شد. این پرسش نامه ها در اختیار اعضای هیات علمی (جهت ارزشیابی موارد مربوط به اعضای هیات علمی) و کلیه دانشجویان سال دوم تا چهارم گفتاردرمانی (جهت ارزشیابی دروس تئوری) و دانشجویان سال های سوم و چهارم (به منظور ارزشیابی دروس بالینی) قرار گرفت. بعد از تکمیل پرسش نامه، نتایج بر اساس رتبه بندی گورمن از غیررضایت بخش تا بسیار قوی با امتیاز 1 تا 5 طبقه بندی شد. یافته ها: بررسی میانگین به دست آمده از ارزشیابی درونی گروه آموزشی گفتاردرمانی، با توجه به جدول گورمن؛ در دروس روان شناسی، علوم پایه پزشکی، زبان شناسی و تئوری تخصصی رتبه بیش از حد رضایت بخش، در دروس بالینی رتبه خوب، در ارزیابی فضاهای فیزیکی و امکانات و تجهیزات آموزشی توسط اعضای هیات علمی و دانشجویان رتبه غیررضایت بخش، و در ارزشیابی مدیر گروه و اعضای هیات علمی رتبه رضایت بخش را به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که گروه آموزشی گفتار درمانی با توجه به امکانات و شرایط موجود بر اساس طبقه بندی گورمن در طبقه رضایت بخش قرار می گیرد بدیهی است برای رسیدن به سطح ایده آل نیاز به تجدید نظر و تغییرات لازم جهت ارتقا کیفیت وجود دارد بدین منظور اعضای هیات علمی، کارشناسان گروه و نیز دست اندرکاران بخش آموزش باید اهتمام بیش تری در جهت رفع نقاط ضعف و نیز تقویت هر چه بیش تر نقاط قوت خود داشته باشند.

سابقه و هدف : مطالعات گذشته نشان داده که با انجام ارزیابی درونی در هر گروه آموزشی می توان به نحو مطلوب به کاستی ها پی برد و بر اساس آن در جهت بهبود کیفیت امور آموزشی گام برداشت . از آن جا که تاکنون هیچ ملاک و معیار مشخصی برای ارزیابی بخش، به ویژه فیزیولوژی مطرح نشده است و اعمال استانداردهای خارجی نیز در محیط های آموزشی داخلی چندان مناسب به نظر نمی رسند، هدف این مطالعه ارزیابی درونی گروه آموزشی فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی سمنان به منظور رسیدن به راه کارهای اساسی در جهت ارتقا کیفیت آموزشی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه ابتدا با استفاده از الگوی اعتباربخشی و الگوی تسهیل تصمیم گیری(CIPP) ، عوامل مورد ارزیابی توسط اعضا هیات علمی گروه شناسایی شد و سپس ویژگی های وضعیت مطلوب و استاندارد و نشان گرهای آن تدوین شد. سپس بر اساس عوامل چهارگانه : فرایند آموزشی ، پژوهشی ، تجهیزات و فضای آموزشی و تشکیلات گروه، پرسشنامه تهیه شد. در پرسشنامه ها بر اساس مقیاس لیکرت رتبه های عالی ، خوب ، متوسط ، ضعیف و خیلی ضعیف در نظر گرفته شد و امتیازات (5-1) برای آن ها منظور گردید. جامعه مورد ارزیابی شامل کلیه اعضای هیات علمی (6 نفر)، دانشجویان 3 دوره پزشکی (86 نفر)، امکانات فیزیکی بخش فیزیولوژی و فرایند آموزش و پژوهش بوده است . پس از تکمیل پرسشنامه ها امتیازات به دست آمده از آن ها مورد سنجش قرار گرفت و سپس با معیارهای گورمن [(بسیار قوی = 5 – 4.51)، (قوی = 4.5 - 4)، (خوب 3.6 –3.99 =  ) (بیش از رضایت بخش = 3.59- 3)، (رضایت بخش = 2.99 – 2.51)، (مرزی = 2.50 - 2) و (غیررضایت بخش = کمتر از 2)] مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان می دهند که در گروه ، فرایند آموزشی به ترتیب در مورد دانشجویان و اعضا هیات علمی 21% و 6.26 ٪ از پرسشنامه ها "عالی" ، 39% و 8.38 ٪ "خوب" و 20 ٪ و 23% "متوسط" و 18% و 10% "ضعیف" بود. با توجه به رتبه بندی گورمن ، گروه در امور آموزشی از نظر دانشجویان و استادان رتبه "بیش از رضایت بخش" (به ترتیب 43.3 و 74.3) و در خصوص امور پژوهشی نمره 26.4 ،"قوی" را کسب کرده است . در مورد تجهیزات و فضاهای آموزشی ، امتیازات کسب شده از پرسشنامه ها، نشان دهنده 8.12 ٪ "عالی" ، 38% "خوب" ، 21% "متوسط" و 18% "ضعیف" می باشد، که بر اساس رتبه بندی گورمن از نظر هر دو گروه فوق رتبه "بیش از رضایت بخش" (43.3) به دست آمده است . از نظر دانشجویان ، تشکیلات گروه "خوب" (63.3) است . در بررسی کل بخش فیزیولوژی رتبه "بیش از رضایت بخش " کسب می نماید. نتیجه گیری : یافته های فوق نشان می دهند که از دید دانشجویان و اعضای هیات علمی گروه وضعیت "خوب" داشته ، ولی در برخی موارد بخش فیزیولوژی نیاز به ارتقا سطح آموزش و جبران نقطه ضعف های خود نیز دارد.

مقدمه: داشتن نیروی انسانی کافی و متخصص در حوزه سلامت، یکی از عوامل مهم و کلیدی در بهبود کیفیت ارائه خدمات به شهروندان محسوب می شود و هم چنین کمبود نیروی انسانی در این حوزه، ممکن است هزینه هایی را بر نظام سلامت و جامعه تحمیل نماید. هدف این پژوهش برآورد نیروی انسانی مورد نیاز در پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی سمنان با استفاده از روشWISN می باشد.روش پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و نوع روش توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه آماری کلیه فرآیندهای آزمایشگاهی است که در پاتولوژی علوم پزشکی سمنان صورت می پذیرد که از 72 فرایند 72 تا بعنوان نمونه انتخاب شده است. سپس وضعیت به دست آمده با وضعیت واقعی در مرکز مذکور مقایسه و اختلاف آن محاسبه و گزارش می شود. داده های مورد نیاز برای بررسی موضوع پژوهش، از طریق برگه های طراحی شده، مشاهده مستقیم فعالیت های بخش پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی سمنان گردآوری می شود.یافته ها: بر اساس نتایج این پژوهش در حال حاضر در پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی سمنان 14 نفر کارشناس و یک نفر منشی مشغول انجام وظیفه هستند و در مقایسه نیروی موجود (واقعی) با نیروی انسانی محاسبه شده آزمایشگاه میانگین نیروی انسانی کارشناس آزمایشگاه 18.89 نفر می باشد.نتیجه گیری: کارکنان پاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی سمنان جهت انجام حجم کارهای موجود به دلیل کمبود نیروی انسانی تحت فشار هستند. مدیریت و برنامه ریزی صحیح منابع انسانی می تواند با تضمین بهینه بودن حجم کار، به بهبود کارآیی کارها کمک نماید.

هدف: تغییرات شرایط زندگی در عصر کنونی سبب می شود نیازهای افراد، به ویژه دانشجویان مراکز آموزش عالی، به طور مداوم در حال تغییر باشد. نیازهای متفاوت، راهنمایی و مشاوره متفاوت و متناسب را طلب می کند و بهبود ارایه خدمات مشاوره مناسب به دانشجویان مستلزم انجام نیازسنجی از مشکلات و خواسته های آن ها خواهد بود. در این مطالعه نیازهای مشاوره ای دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی طی سال های 1398 تا 1400 روی 598 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان (244 پسر و 354 دختر از رشته های مختلف) انجام شده است. روش نمونه گیری چند مرحله ای بوده است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه سنجش نیازهای راهنمایی و مشاوره دانشجویان مشتمل بر 34 گویه می باشد که نیازهای راهنمایی و مشاورهای دانشجویان را در پنج حیطه شامل: رشد و ارتقای فردی، نیازهای شغلی، نیازهای آموزشی، خانوادگی و ازدواج و نیازهای عاطفی-روانی مورد پرسش قرار می دهد. از دانشجویان خواسته شد که میزان نیازهای خود را به هر یک از این گویه ها در قالب: شدیدا نیاز دارم (4)، تا حدی نیاز دارم (3)، کمی نیاز دارم (2) و نیاز ندارم (1) مشخص نمایند. یافته ها: نیازهای مشاوره ای شغلی و نیازهای رشد و ارتقاء فردی، نیازهای مشاوره ای ضروری تر دانشجویان بوده است. هم چنین در دو جنس، در دانشجویان مقاطع تحصیلی مختلف، دانشجویان دانشکده های مختلف و نیز دانشجویان مجرد و متاهل نیازهای مشاوره ای این دو حیطه ضروری تر بوده است. مهم ترین نیازهای مشاوره ای حیطه رشد و ارتقاء فردی "روش تمرکز حواس"، در حیطه نیازهای شغلی "آشنایی با فرصت های شغلی"، در حیطه نیازهای آموزشی "روش تنظیم وقت"، در حیطه نیازهای خانوادگی و ازدواج "روش برخورد با مشکلات زندگی" و در حیطه عاطفی-روانی "روش مقابله با استرس زندگی" بوده است. نتیجه گیری: یافته ها: نشان داد که نیازهای مشاوره ای شغلی و نیازهای رشد و ارتقاء فردی، نیازهای مشاوره ای ضروری تر دانشجویان می باشد. لذا برگزاری کارگاه های آموزشی فوق برنامه توسط اساتید مجرب در حوزه های تخصصی نیازها، می تواند این نیازها را پوشش دهد و در کاهش نگرانی های دانشجویان مفید و کاربردی باشد. هم چنین، این کارگاه های آموزشی ضمن کمک به پیشرفت تحصیلی، آن ها را برای ورود پس از فارغ التحصیلی به جامعه و ایفای نقش موثر آماده تر کند.